Surinaamse B's: binnenland, bara, boeren en bubbel

24 oktober 2017 - Paramaribo, Suriname

Hallo lieve mensen,

Fawaka? Hier in Su gaat het goed, we ​hebben weer het één en ander te vertellen!

Wat betreft ons onderzoek hebben we wat sprongen gemaakt (dat werd tijd...). We hebben de eerste interviews met de boeren gedaan samen met Iwan. Dit gaf ons wat meer duidelijkheid over de problemen hier en hoe wij hierbij kunnen helpen. De boeren waren echt totaal verschillend. De ene had een hilarisch gevoel voor humor (zie foto), ook al moest hij diep van binnen huilen om zijn oogst. We hebben nog nooit zo'n positief persoon gezien. De andere boer was een echte Wageningse bosbouwer en ook zijn vrouw heeft in Wageningen gestudeerd. Dit was aan alles te merken, wij kunnen een groot voorbeeld aan hun nemen op het gebied van duurzaamheid. Ze wilden zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn wat zich uitte in onder andere zonnepanelen en een eigen waterput. Wat trouwens ook heel cool is, is dat veel boeren ook andere gewassen verbouwen: van papaya tot banaan tot 'verboden' vruchten. Maar volgens die boer konden we hem wel gewoon eten... ;) 

​Verder wat betreft ons onderzoek, we hopen dat we binnen nu en twee weken kunnen gaan zaaien. We krijgen een proefveld waarbij Kim onderzoek gaat doen naar het optimaliseren van irrigatie en Vera naar de bestrijding van anthracnose. Dan zullen we echte boerinnen worden, want we moeten ook ons eigen veld omploegen (met de hand). Onze stagebegeleiders zijn heel aardig en behulpzaam. Op werkdagen tussen de middag worden we gezellig meegenomen naar de chinees om te gaan lunchen.

Wat betreft de 'stagiaire bubbel' in Suriname, die we hebben we nu ontdekt. We kwamen erachter dat het niet heel bijzonder is om als Nederlander stage te lopen in Suriname, want het stikt hier van de bakra's. Al zijn mensen wel verbaasd dat we stage in de landbouw lopen, want de meesten doen vooral stage in de zorg of met kinderen. We zijn pas achter deze 'stagiaire bubbel' gekomen toen we het kantoortje van 'Suforyou' binnenstapten om onze fietsen op te halen. Bij ons in de buurt zitten namelijk niet veel stagiaires, die zitten allemaal in de stad. We hebben dus meteen maar een weekendje in deze 'bubbel' meegemaakt om wat meer Nederlanders te leren kennen. Dit weekend heette 'expeditie Suriname', waarbij we onder andere in een hangmat sliepen en spellen deden. We hebben hierbij een sportmaatje ontmoet met wie we mee gaan doen aan de Surinaamse halve marathon. Ook organiseert 'Suforyou' veel andere activiteiten, we hebben inmiddels een lesje afrodans meegepakt. Erg leuk, maar wel moeilijk! Naast eten is dansen hier namelijk ook erg belangrijk. We hebben inmiddels een abonnement bij de sportschool genomen waarbij we onbeperkt kunnen fitnessen en bijna iedere avond zumba kunnen doen. We kunnen nog wel een voorbeeld nemen aan de Surinaamse vrouwen hier, die zijn machtig soepel in de heupen! Nu we het toch over sport hebben. We zijn nu bezig met een 30-day-challenge planking & beenspieren (tegen de muur aan zitten). Ons doel is 5 minuten, maar we blijven hangen bij 2,5 minuut. Heeft er iemand tips, want we voelen chronische moeheid in ons lichaam. Verder gaan we hier ook machtig van zweten. Vera gebruikt de deurmat als kleedje, maar die staat bijna stijf van het zout. 

Ook hebben we wat leuke tripjes gedaan naar het binnenland. We zijn bij Overbridge geweest met Dhiradj en Raoel op de Marrondag (ze verzinnen voor iedere nationaliteit hier een vrije dag, dus dat zijn er nogal wat). Er werd eerst goed veel eten ingeslagen bij een Javaans eettentje. Ook had Raoel 'snoepjes' gekocht bij een chinese winkel. Maar man, man, wat een heftige smaaksensatie. Het was extreem zuur en zout tegelijk, Kim kreeg er kippenvel van en een rode tong. Wat betreft kleurtjes, Kim heeft naast een rode tong ook blauw/groen haar gekregen. De combinatie van blond + chloor + zon... Overbridge is een mooie plek gelegen aan de Suriname rivier. In Paramaribo en omstreken zijn er niet echt zwemgelegenheden (behalve het zwembad). Veel mensen gaan daarom even naar het binnenland als ze vrij zijn om hier te genieten van de mooie natuur en zwemgelegenheden. 

De volgende nationale vrije dag was Divali, het lichtjesfeest van de hindoestanen. De avond er voor was er een lichtjesoptocht. Op de dag zelf hebben we 's avonds bij Dhiradj gegeten, en veel... Allemaal Hindoestaanse hapjes die zijn moeder klaargemaakt had, erg lekker (en pittig). We waren niet de enige gasten, er waren ook 2 jongens uit Utah die hier op uitzending zijn voor hun geloof (het zijn mormonen). Verder zijn we de buurt nog langs gegaan om familieleden een 'Subh Divali' te wensen. We hebben nog een Divali brood op de kop getikt, een soort rozijnenbrood met kaneel. Toen kwam Dhiradj's neef nog langs met hindoestaanse raadsels uit de tempel. We moesten raden wat de 5 factoren waren die missen in je leven. Degene die dit raadsel als eerste op zou lossen, won een t-shirt. Uiteindelijk is Vera er met de prijs vandoor gegaan. Verder hebben we ook nog de slappe lach gehad om Joëlle's paardengrap die we nog even hebben geïntroduceerd: hoe weet je wanneer een paard drachtig is? (Gebruik je boerenverstand). Wij hebben een prijs voor degene die dit raadt (Sorry Hanneke & Joëlle, jullie mogen niet meedoen). Voor diegene nemen wij een lekker chinees snoepje mee uit Suriname. 

Dit weekend zijn we naar Bakaaboto geweest, een eind het binnenland in. We zijn daar met Raoel en Dhiradj en zijn familie naartoe gegaan. Het was een erg mooie plek waar je in de stroomversnellingen op stenen kon zitten of vanaf kon glijden. We hadden erg de slappe lach met de zussen van Dhiradj, Shalini en Maitri. Die zijn echt hilarisch, want die durfden niet in de stroomversnelling te glijden. Uiteindelijk zijn we al gillend en krijsend samen met hun naar beneden gegleden. Ook hier hebben we veel gegeten: bara, Surinaamse roti, kipsoes, pittige mangochutney. En verder hebben ze ook genoten van onze Hollandse appeltaart. 

Inmiddels hebben we dus al heel wat van het Surinaamse eten geproefd. We waren pas ook op een feestje waar ze kaaimansaté hadden. Vorige week hebben we bij Raoel thuis gegeten. Zijn moeder had lam klaargemaakt, echt verrukkelijk! Ook hebben we pas zelf even een voorraad vlees ingeslagen bij de islamitische slager, we eten nu alleen maar halal. Trouwens, onze Wageningse studiegenoten zullen niet trots op ons zijn als het gaat om onze vleesconsumptie. Sorry, dit is tijdelijk, hoor... 

We zijn hier trouwens ook voor het eerst naar de kerk geweest, een evangelische gemeente. Er werd volop gedanst, geschreeuwd, gezongen en in de geest gevallen. Het was heel bijzonder om mee te maken. En we zullen nooit meer klagen over de lengte van de dienst in Nederland, deze duurde namelijk bijna 4 uur (met het reizen er bij was dat een dagtaak). 

Dit was het weer.

Liefs van de Sollies!

Foto’s

8 Reacties

  1. Janieke van de Poppe:
    25 oktober 2017
    Machtig mooi verhaal weer haha!
  2. Renée:
    25 oktober 2017
    Ay go! Pe mi man fen a kumakoysi?
    Klinkt weer goed, alle thesis, sociale en warm water bubbels! En die prachtige 'boeren' cake! Mooi om weer glimlachend jullie vele belevenissen te kunnen teruglezen! :):)
    (Behalve die snoepjes; man, wat klinkt dat heftig!! Als dat nog een keer op film komt, dan hebben jullie in ieder geval één kijker, gheghe... :p)
    Voor nu: Ajeto (Huhh, wat een ontdekking! Buurman&Buurman zijn stiekem ook gewoon Surinaams!! :O) en heel veel succes weer met de pepers de komende tijd!

    Ps. En dat raadsel: eeeehm, omdat ze dan niet meer ongesteld wordt??
  3. Hanneke:
    25 oktober 2017
    Hahahaa super leuk om te lezen! Ik heb weer een grote glimlach op mijn gezicht. Jullie zijn sociaal lekker actief, leuk! Ook goed om te horen dat joopy s grap het internationaal goed doet. Xxx
  4. Annelies Post:
    25 oktober 2017
    Een paard is een heilig beest dus dan mag je geen paard zeggen want dat is een mannetje maar een merrie is een vrouwtje die worden alleen drachtig... denk ik (Google is my BF, hahaha)
    Thnx voor de update!!
  5. Gert Klootwijk:
    27 oktober 2017
    Ik vind het heel leuk om jullie ervaringen te lezen. Ik ben zelf gepensioneerd en woon sinds 2,5 jaar hier in Suriname. Bovendien ken ik Bert en Iwan goed dat maakt het des te leuker doe ze de groeten maar van me. En jullie veel succes met je stage en studie.
    Net vriendelijke groet,
    Gert Klootwijk
  6. Kim:
    27 oktober 2017
    Bedankt! We zullen de groetjes aan hen doen :)
  7. Ans den Engelsman:
    29 oktober 2017
    Hoi Kim & Vera
    Heel leuk om jullie verhalen te lezen!
    Het is net of we erbij zijn, jullie beleven er heel wat.
    Succes verder en we kijken uit naar het volgende verslag.
    Hartelijke groeten van ons.
  8. Andre Klompmaker:
    1 november 2017
    Goed bezig Sollies. Jullie vermaken je wel lees ik en wij ook met jullie verhalen.